Howard Jacobson (Manchester, 1942) is een schrijver en journalist die graag de Brits-Joodse gemeenschap op de korrel neemt. Hij is auteur van een twintigtal romans en een tiental non-fictie titels. Met zijn De Finkler kwestie won hij in 2010 de Man Booker Prize. Zijn werk wordt getypeerd door een droogkomische stijl.
Leef een beetje! gaat over oude mensen die enerzijds kampen met hun verleden, maar anderzijds nog volop in het leven (willen) staan. Zo is daar de chagrijnige en dominante Beryl Dusinberry die haar personeel ronduit als slaven behandelt en hen racistisch bejegent. Aan de andere kant is er de graag geziene, uiterst gesoigneerde negentiger Shimi Carmelli waar Noord-Londense weduwen zich aan vergapen. Hij loopt nog als een kievit, is erudiet, “kan spreken zonder speekselvloed en kan zelf zijn knopen dichtmaken”. Alles willen de dames, veelal in goeden doen, uit de kast halen om de man te plezieren.
In het verleden was Beryl een schoonheid en gezien haar leeftijd maakt zij zelfs nu nog indruk op mannen. Vele avontuurtjes heeft zij beleefd, enkele huwelijken versleten. De kinderen die daaruit zijn voortgekomen, beschouwt zij als blok aan haar been. Als zij kans ziet de charmante Carmelli te versieren, laat zij die zich niet ontnemen.
Beryl heeft buiten Shimi’s karakter gerekend. Hij geniet van zijn vrijgezellenbestaan en, ook al erkent hij de schoonheid van Beryl, laat zich niet vermurwen. Soms weet hij echter niet of hij toch stiekem naar haar verlangt. Steeds vaker ontmoeten de negentigers elkaar en weten een nieuwe draai aan hun leven te geven.
Leef een beetje! is soms rauw (de demente Beryl), vaak komisch (wederom Beryl) en aandoenlijk (Carmelli). Het in 2019 verschenen boek over liefde op latere leeftijd is nog altijd meer dan de moeite van het lezen waard!
